facebook

Sunday, December 23, 2012

اصل عدم قطعیت در تعریف مفاهیم اجتماعی



اصل عدم قطعیت در تعریف مفاهیم اجتماعی


این اصل  بیانگر اینست که  مفاهیم اجتماعی و استنباط افراد از آن نسبی بوده و قابل تعمیم نیستند . برای مثال افراط در نوع لباس پوشیدن در آلمان به معنی ظاهر شدن با حجاب اسلامی در دانشگاه است و تفریط پوشیدن مینی در آنجاست در صورتیکه در یک کشور اسلامی این جهت کاملا برعکس بوده و حجاب اسلامی نرمال و پوشیدن مینی تفریط و عیر قابل پذیرش می باشد . لذا برای تعریف افراط بایستی نرم های جامعه را تعریف نمود این تعاریف بر حسب زمان و مکان و دید اکثریت و.... متفاوت بوده و چون تابع زمان است  با زمان هم تعییر میکند.
"نرم " جامعه را در امور مختلف می توان با آمار گیری نمونه ای بدست آورد مجوعه این نرم ها عرف نامیده می شوند که در جوامع مختلف بر حسب پارامترهای متعدد تغییر می کنند از جمله فرهنگ ، دین ، میزان آگاهی مردم، وضعیت اقتصادی نوع حکومت و...
لذا می توان  افراط را خروج زیاد از عرف جامعه دانست ، که خود "زیاد" نیاز به تفسیر دارد ! برای مثال علاقه به نژاد در عرف اجتماعی امر پسندیده ای است ولی نژاد خودرا برتر از نژاد دیگران دانستن ( نژاد پرستی ) افراط محسوب می شود
گروه های زیادی در جوامع مختلف سعی در تغییر دادن عرف جامعه دارند حکومت ها ی توتالیتر و استبدادی و دینی موفقیت زیادی در تغییر عرف جامعه دارند زیرا این امر باتوسل به زور و محدودیت های دیگر صورت می گیرد و بعلاوه توان اقتصادی آنها تعداد زیادی از علما و دانشمندان را دور آنها جمع می کند که توجیه های لازم را برای رفتار های تحمیلی پیدا می کنند ، مردم معمولا سعی در حفظ عرف های خود دارند . روشنفکران مردم گرا بر اساس طرز تفکر خود و نگرش هدفمندانه از بخشی از عرف ها ،که آنرا در جهت منافع مردم می بینند دفاع نموده و سعی در ارتقا آن ها دارند و بالعکس در مقابل سنت ها و عرف های مخالف ترقی و تکامل جامعه ایستاده و سعی در محو آنها دارند.
خیلی از رفتارهای خشونت آمیز در کشورهای تحت اشغال از طرف حکومت های اشغالگر و حاکمیت های دست نشانده  افراط گری  نامیده میشوند که بر اساس تعریفی که در بالا کردم نمی توان آنرا افراط گری نامید چون مطابق عرف اکثر جوامع این خشونت ها حرکت های آزادیبخش نامیده میشوند و مردم آنها را آزادیخواه و مبارز می نامند ! البته بعضی از گروه ها که طالب حکومت هستند خودرا پشت سر آزادیخواهان مخفی می کنند و حاکمان هم از موضوع سو استفاده کرده و مرز همه گروه ها را مخدوش کرده و همه را تروریست نامیده و با شدت زیادی آنها را سرکوب می کنند.